پند والت ديزني

نمي دانم چند نفر از شما والت ديزني را مي شناسيد. او يكي از بزرگترين هنرمندان تاريخ سينما دنيا است. او جملاتي در مورد علم مديريت مي گويد كه شايد براي مديريت فوتبال ما هم بتواند مفيد باشد. او مي گويد....

نمي دانم چند نفر از شما والت ديزني را مي شناسيد. او يكي از بزرگترين هنرمندان تاريخ سينما دنيا است. او جملاتي در مورد علم مديريت مي گويد كه شايد براي مديريت فوتبال ما هم بتواند مفيد باشد. او مي گويد:
هر مدير بايد سه شخصيت تخيل گرا و واقعيت گرا و منتقد داشته باشد تا بتواند موفق باشد و شخصيت تخيل گرا بيان گر كلمه " چه " است و شخصيت واقعيت گرا بيان گر كلمه " چگونه " براي بيان مسائل و شخصيت منتقد "چرا" را مي پرسد و هر سه اين شخصيت ها مي تواند مديريت را معني كند.

والت ديزيني يكي از بزرگترين و موفق ترين كمپاني هاي دنيا را اين گونه اراده كرد زيرا توانست تخيل و واقعيت و موازنه بين اين دو را معني كند. شايد اين درس والت ديزني بتواند براي فوتبال ما هم كار كند. به دو مثال در اين دو مورد توجه كنيم.

1/ جام حذفي
مسئله را اين گونه عنوان كرده اند " جام حذفي با بازيكنان غير ملي برگزار شود " ذهن تخيل گرا مي گويد انجام بازي هاي جام حذفي بهتر از انجام ندادن است و مي تواند آمار برگزاري مسابقات براي فدراسيون فوتبال ايران را بالا ببرد و به كنفدراسيون فوتبال آسيا نشان دهد كه ايران هم چون نه تيم ديگر حاضر در رقابت ها بازيهاي جام حذفي را برگزار مي كند و داراي توانائي برنامه ريزي است اما ذهن واقعيت گرا چه مي گويد ؟ باشگاهي كه هزينه كرده است كه افتخاري را براي خود كسب كند و با جام حذفي مي تواند به اين مهم نائل شود چرا بايد اسير اين قانون من در آوردي شود ؟ واقعيت گرائي در مورد جام حذفي مي گويد كه اين برگزاري جام حذفي نيست بلكه نمايشي براي سرپوش گذاشتن بر عدم برنامه ريزي و ضعف در مديريت اجرائي است و ذهن منتقد مي گويد در برگزاري با غير ملي پوشان كه خشنودي كنفدراسيون فوتبال آُسيا را فراهم مي آورد و ذهنيت واقعيت گرا كه مي گويد باشگاه بدون ملي پوش هويت خودش را ندارد يك واقعيت گم شده است و آن چيزي جز اين نيست كه نماينده جام حذفي در رقابتهاي باشگاه هاي آسيا شركت مي كند پس اين سوالات كه "چه" نوع جام حذفي داريم ؟ و " چگونه " جام حذفي داريم ؟ با سوالي منطقي رو به رو مي شود كه " چرا " جام حذفي داريم ؟ پس اصولا معلوم مي شود هدف را گم كرده ايم كه دست به چنين مباحثي مي زنيم

2/ حكايت پرسپوليس
مي گويند كه مانوئل ژوزه تيم خودش را انتخاب نكرده است كه اين همه ناكامي را به ارمغان مي آورد. مي پرسيم مديريت پرسپوليس چگونه مديريتي كرده است در تيم پرسپوليس ؟ مديريت خيال پردازي وجود دارد كه اين تيم را موفق به كسب قهرماني مي داند. مديريت واقعيت گرا مي گويد همه عوامل درست است ولي مقصر شورش بازيكناني چون كريمي است و منتقد مي گويد چرا تيم موفق نمي شود. براي حل معماي پرسپوليس باز به سه سوال مي رسيم " چه" مديريتي به مانوئل اعتماد مي كند ؟ " چه " مربي مانوئل است كه اين گونه هدايت تيمي را مي پذيرد ؟ " چگونه " مديريت مي خواهد موفق شود و مي پندارد با جنجال و بر سر هر كسي كوبيدن بجز مديريت مي تواند موفق شود ؟ " چگونه " مانوئل تنها كريمي را مقصر مي داند ؟ و در آخر با پاسخ به اين سوال ها به پرسش هاي اصلي ميرسيم "چرا" مديريت پرسپوليس موفق نيست ؟ "چرا مانوئل موفق نيست ؟

مي بينيم در فوتبال كارتون گونه ايران حتي اگر مي توانستيم از پندهاي بزرگترين مدير انيميشن ساز استفاده مي كرديم شايد اوضاع فوتبال ما به اينجا نمي رسيد پندهاي " چه " و " چگونه " و " چرا " ديزني بزرگ را بايد در خيلي از مسائل فوتبال و حتي شايد جامعه بتوان بهره برد و نتايج بهتري گرفت. البته اگر ....