گزارشی از دستمزد مربیان خارجی تیم ملی ایران

 دستمزد مربیان خارجی تیم ملی، همواره از دردسر های فدراسیون فوتبال بوده.

یکی از موضوعات محل مناقشه و بحث که همیشه هم از طرف مربیان داخلی مورد اعتراض قرار می گیرد، دستمزد مربیان خارجی تیم ملی است. نکته دیگر نیز عدم شفاف سازی مبالغ این قراردادها از طرف فدراسیون است که به جز دو مورد هیچگاه مبلغ دستمزد مربیان خارجی تیم ملی بصورت رسمی اعلام نشده. استاولین مربی خارجی تیم ملی ایران آلفرد جیمز گیبل انگلیسی بود که در شهریور ماه 1327 به تهران آمد. دستمزد این مربی انگلیسی هفته ای 20 لیره استرلینگ بود که با نرخ آن روز دریافتی او ماهیانه 1100 تومان می شد. این در حالی بود که قبل از او حسین صدقیانی مربی تیم ملی بود و ماهی 60 تومان حقوق می گرفت! در واقع آقای گیبل در یک سال حدود هزار لیره دریافت می کرد بعلاوه هزینه های سفر به لندن و اقامت در تهران به همراه همسرش. قرارداد او با فدراسیون فوتبال، شفاف ترین قرارداد بوده است که در نشریات وقت نیز چاپ شد.

ادموند مایوفسکی اتریشی دومین مربی خارجی تیم ملی بود که در سال 1335 ماهیانه دو هزار تومان دستمزد از فدراسیون می گرفت. گئورگی سوچ مجاری که تیم ملی را نایب قهرمان بازیهای آسیایی 1966 کرد، یک قرارداد 30 هزار تومانی و ماهی 500 تومان حقوق با فدراسیون بسته بود.

ایگور نتوی روسی در سال 1349 سرمربی تیم ملی شد. حقوق ماهیانه او 600 دلار بود و فدراسیون فوتبال ماهیانه 2 هزار تومان نیز به عنوان هزینه اقامت به او پرداخت می کرد. در واقع او طی یک سالی که سرمربی تیم ملی بود 80 هزار تومان دریافت کرد.

اما فرانک اوفارل ایرلندی که در سال 1353 سرمربی تیم ملی شد و ایران را قهرمان بازی های آسیایی 1974 کرد، 500 هزار تومان دستمزدش بود که صدای همه مربیان داخلی را درآورده بود. ناصر ابراهیمی در همان زمان طی یک مصاحبه گفته بود" فرق بین اوفارل و مربیان ایرانی 498 هزار تومان است"!

از مبلغ قرارداد استانکو در سال 1373 اطلاعاتی در دسترس نیست، اما تومیسلاو ایویچ در دی ماه 1376 با قرارداد 400 هزار دلاری سرمربی تیم ملی شد که رقمی معادل 700 میلیون تومان بود و رکوردی در تاریخ فوتبال ایران به حساب می آمد.

میروسلاو بلاژویچ در زمستان 1379 به تهران آمد و با قرارداد 700 هزار دلاری رکورد دوست قدیمی اش را شکست. بلاژ اولین مربی میلیاردی فوتبال ما لقب گرفت.

بعد از او، برانکو ایوانکوویچ در دوره دوم مربیگری اش در تیم ملی(آبان 83- خرداد 85) مبلغ یک میلیون و 110 هزار دلار گرفت و بعد ها طی شکایتی از فدراسیون فوتبال در فیفا موفق به اخذ غرامت 640 هزار دلاری بابت پاداش صعود به جام جهانی نیز شد. نکته جالب در مورد برانکو اینکه او 550 میلیون تومان مالیات بدهکار است و سال گذشته نیز به همین دلیل با تیم الاتفاق به تهران نیامد!

افشین قطبی نیز به عنوان مربی ایرانی- خارجی 800 هزار دلار بابت مربیگری در تیم ملی گرفت. رقم قرارداد و جزئیات آن به طور شفاف از سوی فدارسیون فوتبال اعلام شد.

اما آخرین سرمربی خارجی تیم ملی، کارلوس کروش، گران ترین مربی خارجی تاریخ فوتبال ایران است. گفته می شود او برای 3 سال مبلغ 9 میلیون دلار از فدراسیون فوتبال می گیرد و البته پاداش جداگانه بابت صعود به جام جهانی. مبلغ دریافتی سالیانه او تقریباً شش برابر دستمزد آخرین سرمربی ایرانی تیم ملی، یعنی علی دایی، است.