سبک گواردیولایی دایی در خط حمله پرسپولیس

پرسپوليس اسدزاده، رضايي، نوروزي و عاليشاه را در خط حمله دارد كه همگي مهاجماني نسبتا كوتاه قامتند.

هر چند خود علي دايي مهاجمي بلند قامت بود و تبحرش روي هوا بيشتر از بازي روي زمين به چشم مي آمد اما وي در مقام مربي عاشق مهاجماني است كه قد و قامت كوتاهي دارند، تكنيكي هستند و از لا به لاي مدافعان حريف عبور مي كنند و سرعت لازم براي جا گذاشتن آنها را دارند.


دايي همواره در انتخابات بهترين بازيكن جهان به مسي راي داده و شيفته بازي اوست بنابراين همواره در تيم هايي كه مربيگري مي كرده اولويت او استفاده از مهاجمان ريزنقش، سريع و چابك بوده كه همگي قد و قامتي كوتاه دارند و بين 170 تا 175 يا نهايتا 180 سانتيمتر بلندي قد و قامت شان است.


دايي در زمان سرمربيگري پرسپوليس بارها از غلامرضا رضايي و هادي نوروزي در خط حمله استفاده مي كرد و زوج محبوب او با اين دو بازيكن شكل مي گرفت. او در راه آهن هم با همين عاليشاه كه همراه خود به پرسپوليس آورده و البته مجتبي شيري در خط حمله به مصاف رقبا مي رفت و كمتر شده بود مهاجماني مثل عليرضا عباسفرد با وجود حضور در تركيب اصلي بازيكن محبوب او باشند.


حالا دايي در پرسپوليس يك بار ديگر اين خصلتش را عيان كرده و به نظر مي رسد جذب سيدمهدي سيدصالحي و یونس شاکری در جهت جوري جنس بوده است و اینکه به هرحال یک تیم فوتبال باید مهاجم سانتر داشته باشد.


در حال حاضر پرسپوليس عباس زاده، رضايي، نوروزي و عاليشاه را در خط حمله دارد كه همگي مهاجماني نسبتا كوتاه قامتند و خصوصيات دلخواه علي دايي را دارند. حال اگر پيام صادقيان را هم به اين جمع اضافه كنيم جمع مهاجمان كوتوله و بازيكناني كه بيشتر در نقش بال و وينگر موفق ترند تا مهاجم نوك – البته غير از نوروزي- در خط حمله پرسپوليس جمع خواهد شد. آیا آنها می توانند با سلیقه گواردیولایی دایی زلزله ایجاد کنند؟