کجا می ری اینجا مگه خونه نیست ؟ داری خونه تو قرض می دی به کی ؟
ببین صـــد هــــــزار آرزو ابـر شد که بارون بگیره رو اشکِ یکی
نبینن غریبی شو نا محرما نفهمه کسی بغضِ مردونه شو
یه عاشق مثِ تو ، تو این حال و روز چجوری رها می کنه خونه شو
یکی که حضورش مثِ مرهمه یکی که شبیه رقـیباش نیست
یه ملت هوادارِ احساسشن کسی فکرِ جادوی پاهاش نیست
داری می ری دنیات و پیدا کنی ؟ یه دنیا رو اینجا کشوندی خودت
به عشق تو از هرکجا اومدن نذار باخبر شن نموندی خودت
به حالِ پسر بچه ای فکر کن که اسطوره ی داستانش تویی
چجوری خداحافظی می کنی با مِــیدونی که قهرمانش تویی
انگار همین دیروز بود که این عکس رو به مناسبت تولدت درست کردم. چقدر زود دیر شد. نبودنت رو چطوری تحمل کنم؟ هر روزش برام قد 1000 ساله. کاش میشد نری و برمیگشتی.....