تحقیقاتی که اخیرا انجام شده نشان میدهد که احتمال پیچخوردگی مچ پا در بازیکنانی که قدرت پاهایشان با هم فرق دارد، بیشتر است.
فوتبالیستهای حرفهای معمولا هنگامی که یکی از پاهایشان قویتر از دیگری است بیشتر دچار پیچخوردگی مچ پا میشوند. تحقیقاتی در این زمینه در دانشگاه آتن انجام شده و در مجلهی آمریکایی پزشکی ورزش منتشر شده است. بازیکنان هنگامی که رباط مفصلشان پاره یا بیش از حد کشیده شود دچار پیچخوردگی مچ میشوند. این حادثه معمولا به دلیل فرود آمدن شدید و پیچیدگی ناگهانی و خشن است.
پیچخوردگی مچ پا یک نوع آسیبدیدگی رباط است. پزشکان ورزشی میگویند که پیچخوردگی مچ پا یکی از شایعترین آسیبدیدگیها در فوتبالیستها است. این آسیبدیدگی ممکن است بسیار دردآور باشد و برای ماهها و حتی سالها مشکل ایجاد کند.
تحقیقاتی مختلفی انجام شده تا دلایل پیچخوردگی مچ پا در بازیکنان مشخص شود. با این وجود اکثر آنها بر روی فوتبالیستها انجام نشدهاند.
تیم تحقیقاتی قدرت و ثبات مچ پای 100 فوتبالیست را در لیگ حرفهای فوتبال یونان مورد بررسی قرار داده است. این افراد 10 ماه تحت نظر بودند. در این 10 ماه، 17 بازیکن حداقل یک پیچخوردگی را تجربه کردند. تحقیقات نشان داد که افرادی که یک پایشان قویتر از پای دیگر بود، 9 برابر بیشتر در معرض این آسیبدیدگی قرار داشتند.
هنگامی که یک بازیکن بعد از پرش فرود میآید، هر دو ماهیچههای مچ پای او باید جوابگوی میزان یکسانی فشار باشد و آن را جذب کند، در غیر این صورت خطر آسیبدیدگی وجود دارد.
محققان معتقدند که فوتبالیستها باید مچ پای خود را قبل از فصل بازی قوی کنند و این کار هم در فوتبالیستهای حرفهای و هم مبتدی باید انجام شود.
بالا رفتن شاخص جرم و وزن بدن احتمال پیچخوردگی مچ پا را در فوتبالیستهای حرفهای زیاد میکند.
بازیکنان جوانتر و کسانی که عدم ثبات در مفاصل مچ پایشان وجود دارد بیشتر در معرض خطر آسیبدیدگی مچ پا هستند. هنگامی که مچ پا پیچ میخورد، رگهایی که در بافتهای دور مفاصل هستند خونریزی میکنند. گلبولهای سفید خون در محل آسیبدیدگی مجتمع میکنند و باعث ایجاد تورم میشوند. همچنین ممکن است خون بیشتری به محل آسیبدیدگی منتقل شود و محل را قرمزتر و گرمتر کند، عصبها حساستر میشوند و درد بیشتر احساس میشود. حتی اگر فشاری بر روی محل آسیبدیدگی نباشد.