شانس در دنیای فوتبال انکار ناشدنی است. وقتی ستاره ای در روزهای اوج خود یکدفعه افول می کند، آن هم نه به خاطر کم کاری های خودش، مسئله شانس و بدشانسی مطرح می شود.

دنیای عجیب فوتبال پر است از مسائلی که شاید در دنیای عادی و زندگی فردی هرکس هم پیش بیاید؛ چرا که اساسا فوتبال جزئی از زندگی هر فرد فوتبالی است.

مسئله شانس در فوتبال به عقیده بسیاری از مهره های فعال در فوتبال یکی از مهمترین اتفاقات ورزشی عمر فوتبالی آنها است، مسئله ای که می تواند یک مهره ناشناس را به ستاره تبدیل کند یا یک ستاره را از روزهای اوج خود، دور کند.

به همان اندازه که خوش شانسی کمتر دیده می شود، بدشانسی ها در دنیای فوتبال تا همیشه به یادگار می ماند.

داستان، ماجرای آن هایی است که نه به خاطر کم کاری های خودشان، بلکه به علت دست سرنوشت از روزهای اوج خود فاصله گرفته اند.

ستاره های بدشانس البته گاهی آنهایی هستند که با یک اشتباه به سمت دره سقوط رفته اند، اشتباهاتی مثل معاشرت های اشتباه، اعتیاد و … البته در سهم عمده بدشانسان، اتفاقات طبیعی و رویدادهای معمول مثل تصادف و حوادث دیگر باعث افول شده است.

شاید یکی از مشهورترین ستاره هایی که بتوان وی را بدشانس نامید، جواد منافی باشد. بازیکنی که از بهترین مدافعان چپ فوتبال کشور بود که به علت تصادف از دنیای ستارگی خود دور و دورتر شد تا نماد یک بدشانسی بزرگ در فوتبال باشد.

امیرحسین اصلانیان و محمد دستجردی نیز با تصادف از دنیای فوتبال دور شدند.

به هرحال، این وقایع تلخ از نظیر تصادف و بی احتیاطی در این گونه موارد باعث می شود تا مهره فوتبالی چنان فاصله ای از اوج خود بگیرد که بازگشت به آن یا محال باشد یا بسیار دشوار!

یکی از مشهورترین بدشانس های فوتبال، کسانی هستند که با مصدومیت و به ویژه پارگی رباط صلیبی از طلایی ترین روزهای اوج خود فاصله می گیرند و دور می شوند و بعد از پایان دوران مصدومیت نیز اغلب با روزهای قبل خود فاصله زیادی دارند. فاصله ای که ممکن است تا پایان دوره مصدومیت نیز بهبود نیابند.

نمونه بارز چنین بدشانس هایی محسن خلیلی است که در روزهای اوج بازی خود، در تیم پرسپولیس مصدوم شد و پس از پایان دوره مصدومیت خود، هیچ وقت به روزهای قبل خود نرسید.

محرم نویدکیا در سپاهان نیز از جمله مصدومانی است که موقعیت های زیادی را به خاطر همین مصدومیت از دست داد.

شاید از جمله مصدوم ترین بازیکنان فوتبال که در مصدومیت رکورددار نیز می باشد، بتوان از مجتبی جباری نام برد. جباری در بیشتر اوقات فصل، مصدوم است و همین قضیه او را از درخشش بیشتر خود دور می کند و شاید پس از بازگشت هرباره اش از مصدومیت، دیگر مثل سابق عمل نکند.

محمود کریمی در سپاهان نیز به علت مصدومیت از ناحیه چشم از روزهای اوج و فوتبالی خود کاملا دور شد تا بار دیگر این غول بدشانسی را در میان مهره های فوتبالی به یاد ما بیاورد.

سبو شهبازیان نیز به علت مصدومیت دیگر نتوانست روزهای اوج خود را تکرار کند.

یکی از بدشانس های مشهور دنیای فوتبال نیز حمید مطهری بود که به علت مصدومیت کنار رفت.

به هرحال مصدومیت علاوه بر اینکه از لحاظ بدنی بازیکن را از شرایط ایده آل و مطلوب دور می کند، از نظر روحی_ روانی نیز تاثیر بدی بر وی می گذارد.

در دنیای حرفه ای فوتبال، تیم ها اغلب به پیشینه اخیر بازیکن می نگرند. به اینکه در ماه های گذشته یک بازیکن چه عملکردی داشته و یا در چه تیم هایی حضور داشته است.

طبیعی است که آنها که با معضل مصدومیت مواجه هستند، از لحاظ آمادگی بدنی در شرایطی نامطلوب قرار دارند و طبیعی است که تیم های نتیجه گرا نیز به دنبال چنین مهره هایی نباشند.

همین مسئله و به خصوص دوری از دنیای مستطیل سبز برای آنها که عاشقانه فوتبال را می پرستند، مسئله ای است که می تواند بیش از مشکل بدنی و فیزیکی مصدومیت یک مهره فوتبالی را از پای دربیاورد.

این باتلاق مصدومیت نه تنها در ایران، بلکه در سراسر جهان شمار زیادی از مهره ها را درون خود فرو برده است.

از دیگر مواردی که می تواند به بدشانسی تعبیر شود، حواشی به وجود آمده برای یک مهره فوتبال است که اغلب توسط خود بازیکن خلق می شود.

نمونه بارز چنین افرادی در دنیای فوتبال داخلی کشور، علیرضا نیکبخت واحدی است، بازیکنی که به علت وجود حواشی مختلف از روزهای اوج خود فاصله گرفت تا آنجا که حتی دیگر در دنیای لیگ برتر فوتبال جایی نداشت.

نمونه چنین بازیکنانی کم نیستند و در فوتبال سراسر جهان بسیاری از ستاره های فوتبال به علت همین حواشی که اغلب ناشی از دستمزدهای بالای آنها است، از دنیای حرفه ای و برتر فوتبال فاصله می گیرند.